μπραβάρω

(Μ μπραβάρω)

καυχησιολογώ, περιαυτολογώ, παριστάνω τον σπουδαίο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. bravare «περιαυτολογώ, κάνω τον καμπόσο» < ιταλ. bravo «έξοχος, θαρραλέος»].